Martinique et Guadeloupe

Lieve iedereen,

Ik schrijf deze blog terwijl ik wacht op mijn volgende les. De leraar is ziek en omdat ik een assistent ben kunnen de lessen zonder hem niet doorgaan. Dus.. ik moet nu wachten van 7:30 tot 13:00, dan geef ik één les en dan lift ik weer naar huis. Wat een feest. Gelukkig heb ik nu uitgebreid de tijd (5,5 uur!) om jullie te vertellen wat ik allemaal heb meegemaakt de afgelopen tijd. Ik hoop dat je lekker zit want het kan een lange worden.

We beginnen waar we in de vorige blog geëindigd waren: Vakantie! (En ja, bepaalde mensen die graag grappen maken over dat ik hier alleen maar vakantie vier: Ik heb er hard voor gewerkt!)

In de carnavalsvakantie ben ik twee weken met Evi op vakantie geweest en het was de meest awesome vakantie die ik me had kunnen voorstellen. We zijn op twee Caraïbische eilanden geweest: een week op Martinique geweest en een week op Guadeloupe. Martinique en Guadeloupe zijn net als Guyane twee overzeese departementen van Frankrijk. Veel Guyanezen gaan naar de eilanden voor de witte stranden, zoals ik al eens eerder genoemd heb zijn de zee en de rivier in Guyane grijsbruin. Het is alsof je zwemt in chocolademelk. Ik heb (en met mij natuurlijk veel Europeanen die vinden dat ik me niet aan mag stellen) enorm verlangd naar een wit strand en een zee waarin je je voeten kan zien. En niet alleen je voeten: Ook geweldige vissen in alle kleuren en maten, zee-egels, schelpen en koraal. Ik heb me goed vermaakt met een snorkel en op Guadeloupe heb ik gedoken. Dat was echt heel leuk.

In de Amazone in Guyane heb ik geleerd dat er veel meer kleuren groen bestaan dan ik me ooit had kunnen voorstellen en hier in de Caraïben ontdekte ik miljoenen soorten blauw. De zee is overal anders: er zijn plekken waar wilde golven met enorm geweld op een rots inslaan en op andere plekken is de zee zo kalm en doorzichtig is dat je er bijna overheen zou kijken. (Maar dat doe je natuurlijk niet want hij is te mooi om te missen, man ik ben enthousiast haha.) De stranden zijn wisselend wit en zwart door het vulkanisch landschap en zijn vrolijk versierd met palmbomen en hangmatten.

Naast zwemmen hebben we ook heel veel gewandeld. Het zijn vulkanische eilanden dus we hadden twee vulkanen om te beklimmen. Montagne Pelée op Martinique was qua klimmen verreweg het moeilijkste (1397 m). Wel hadden we bijzonder goed weer, volgens onze Airbnb meneer kwam het bijna nooit voor dat er geen bewolking op de top van de vulkaan hing. En nu was dat dus zo. We konden over het hele eiland uitkijken en dat was (je raadt het al) prachtig.

Het beklimmen van La Soufrière (1467 m), de vulkaan op Guadeloupe, was een ander verhaal. We hadden ons voorbereid op een zware tocht maar voor dat we het wisten hadden we de top bereikt. Het lastige van deze reis was het weer: heel regen en wind. En op te top van de vulkaan een soort wervelwind. De lucht draaide in rondjes. We besloten midden in de orkaan een banaan te eten en toen ik mijn schil wilde weggooien waaide hij weer terug tegen mijn hoofd aan. Het was de enige keer dat ik het echt ijskoud heb gehad, maar het was een komische tocht. (En onderaan de berg vonden we een soort warmtebron bad om in op te warmen). Tot zover de hoogtepunten van onze wandelingen. En ik kan ook verklappen dat we steeds zo slim waren om om 12:00 te starten met de wandeling.

En dan een andere activiteit: Autorijden! We hebben auto’s gehuurd en man man man, wij zijn na deze vakantie echt excellente chauffeurs geworden. Geen berg te steil voor Eef en Han. Onze eerste Airbnb bevond zich op het topje van een berg. Een berg die stijl omhoog ging, met heel veel bochten en dus heel veel toeteren. We hebben dus heel veel hellingen gereden en ge-fileparkeerd op steile hellingen. (Complimenten kunt u doorsturen naar 31 rue rené marran.) Een ander voordeel van de Airbnb op de berg was dat je een amazing uitzicht had over het eiland. Op Guadeloupe hebben we op twee verschillende plekken geslapen, de eerste helft sliepen we in een surfershostel en de tweede helft in een primitief hutje met een buitendouche onder de sterrenhemel. Allebei aanraders. Op beide eilanden hebben we ook de carnavalsparades meegemaakt, geweldige kostuums en acts.

Ik kan niet zeggen welk eiland ik mooier vind. Martinique is kleiner waardoor alles wat dichterbij elkaar is en is wat meer aangelegd met mooie bloemen en palmbomen langs de weg. Guadeloupe is groter, wilder en oogt onontdekter (hoewel beide landen natuurlijk erg toeristisch zijn, zoals van een Caraïbisch eiland verwacht wordt).

Toen we terugkwamen in Guyane regende het ENNOORRRMM hard. Hartelijk ontvangst. Zo’n regenbui waarbij je het liefst de hele dag met een kopje thee en een dekentje voor het raam wilt zitten. Maar dat kan dan niet want je moet ook werken en boodschappen doen en zo’n bui duurt vaak een paar dagen. Tot zover mijn liefde voor het regenseizoen. Ha, en mijn paraplu is vorige week gestolen. (Net zoals mijn andere paraplu, mijn zonnebril, mijn haarborstel, strandhanddoek en Evi’s hangmat...) Alles wat je maar even buiten laat liggen zonder ernaar te kijken is weg #gangstersouthamerica.

Het is nu al weer een week droog dus we hopen dat het nog even zo blijft de komende 4 weken. Want zo lang ben ik hier nog maar, 4 weken. En aan de ene kant is dat goed want ik heb zin in mijn volgende avontuur en uiteindelijk ook om weer naar Nederland terug te keren. Maar als ik er al aan denk dat mijn leventje hier in Guyane straks voorbij is krijg ik al een paniekaanval. Want de tijd gaat zo ongelofelijk snel en ik heb het zo goed. Over minder dan twee weken gaat Evi al naar huis, ik wil er nog niet aan denken.

Maar het positieve aan dat de tijd snel gaat, ga ik jullie nu eindelijk vertellen: IK GA NAAR PERU EN BOLIVIA!! Met wie? MET LIEVERTJE SASKIAAA. En ik heb er zo veel zin in! :D Ik vlieg op 16 mei naar Peru via Paramaribo, Trinidad en Miami(een enorme omweg ja). Ik hoop echt dat de situatie daar snel verbetert, ook voor alle mensen daar natuurlijk. Zo niet zoeken we een drogere route op.
Sas: nog 26 dagen en dan speel jij de hoofdrol in mijn blog ❤. Want daar doe je het natuurlijk voor.

Bedankt voor het lezen weer en tot ziens! (nog 4 uren wachten te gaan)

Ps. Onze kat Orange is weggelopen! Heel verdrietig. Ik droomde vorige week dat we Orange weer tegenkwamen en dat hij vertelde dat hij een politieke partij had opgericht en daarom geen tijd meer had om thuis te komen. Ik hoop dat het waar is.


XXX Heineken Luiemstrak