Eerste week
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
03 Oktober 2016 | Frans Guiana, Apatou
Lieve lieve familie en vrienden,
Pfoe, wat kan er veel gebeuren in een week. Terwijl ik dit schrijf lig ik in de hangmat naast mijn huisje, die de huisbaas net voor me opgehangen heeft. Ik woon sinds twee dagen in Apatou, een dorp in het westen van Frans Guyana. Het huis deel ik met een van de leraren waarvan ik assistent ben. Woensdag begint mijn werk op collège Ma Aiye. Spannend, maar ik heb er heel veel zin in.
Wat doe je daar dan eigenlijk precies Hanneke? Zal je je afvragen. Ik doe mee met het ALVE-programma: ‘Assistants de langues vivantes étrangères’. In totaal werken er 34 studenten van over de hele wereld als ALVE in Guyane. Ik ben, surprise surprise, assistent Nederlands. Dat wil zeggen dat ik de leraar Nederlands hier in de lessen ondersteun als ‘native speaker’. In het westen van Guyane kunnen de leerlingen Nederlands als vak op de middelbare school kiezen, de Nederlandse taal leeft hier omdat Guyane grenst aan Suriname. Tot zover de praktische info over het werk wat ik ga doen.
Dinsdagavond vertrok ik met de bus uit Amsterdam naar Parijs en met de metro naar het vliegveld Paris Orly, waar ik de drie andere Nederlandse assistenten ontmoette. Samen vlogen we naar Cayenne, de hoofdstad van Guyane. In Cayenne verbleven we twee nachten met alle assistenten (Amerikanen, Spanjaarden, Brazilianen en nog veel meer nationaliteiten) in een groot huis. Donderdag en vrijdag waren de journées de formation, een soort trainings- en informatiedagen voor alle assistenten. Tussendoor hebben Annette, Evi, Solène en ik -de vier Nederlandse assistenten- onze kans gegrepen om naar het strand te gaan. Het was een prachtig strand, maar afkoelen zat er niet in: De zee is minstens zo heet als de lucht buiten. En die is heet, volgens mijn mobiel is het nu 37 graden. Het was als zwemmen in een grote pan met vissoep, een erg leuke ervaring. In de avond hadden we feest en kwamen er dansers in traditionele kleding optreden.
Vrijdag na de laatste journée de formation ben ik met Annette en haar contactpersoon meegereden naar Saint Laurent du Maroni. Daar ontmoette ik Sanne, de Nederlandse docent Engels in Apatou. Na een uurtje rijden kwamen we aan in Apatou. Het is een klein, vrij primitief dorp dat wordt omringd door het oerwoud en ligt aan de Maroni rivier. Het is echt even wennen, maar ik denk dat ik hier mijn plekje wel ga vinden. Ik heb al een paar leraren ontmoet, iedereen is heel aardig. De voertaal met zowel de leraren als de assistenten is Frans, dus ik hoop veel te leren hier. Gister ben ik meegelift met drie leraren uit Apatou naar Saint Laurent, waar ik de andere assistenten weer opgezocht heb. We hadden een gezellige dag, hebben vreemde vruchten op de markt gekocht en een Franse simkaart aangeschaft. Op de terugweg naar Apatou zijn we gestopt bij drie verschillende plekjes aan de rivier om te pootjebaden.
Vanochtend (maandag) ben ik voor het eerst naar school geweest. Ik heb samen met de leraar Nederlands mijn rooster gemaakt. Mijn rooster ziet er fijn uit, ik werk 12 uur in de week en ben vrij op vrijdag. Dus een leuk reisje in het weekend zit er misschien wel eens in . Tot zover mijn reis. Ik weet niet waar en wanneer ik wifi heb om dit bericht kan versturen, maar dat komt vast goed. Want alles komt goed.
Heel erg bedankt voor het lezen van mijn verhaal, à la prochaine! Veel liefs, Hanneke
Pfoe, wat kan er veel gebeuren in een week. Terwijl ik dit schrijf lig ik in de hangmat naast mijn huisje, die de huisbaas net voor me opgehangen heeft. Ik woon sinds twee dagen in Apatou, een dorp in het westen van Frans Guyana. Het huis deel ik met een van de leraren waarvan ik assistent ben. Woensdag begint mijn werk op collège Ma Aiye. Spannend, maar ik heb er heel veel zin in.
Wat doe je daar dan eigenlijk precies Hanneke? Zal je je afvragen. Ik doe mee met het ALVE-programma: ‘Assistants de langues vivantes étrangères’. In totaal werken er 34 studenten van over de hele wereld als ALVE in Guyane. Ik ben, surprise surprise, assistent Nederlands. Dat wil zeggen dat ik de leraar Nederlands hier in de lessen ondersteun als ‘native speaker’. In het westen van Guyane kunnen de leerlingen Nederlands als vak op de middelbare school kiezen, de Nederlandse taal leeft hier omdat Guyane grenst aan Suriname. Tot zover de praktische info over het werk wat ik ga doen.
Dinsdagavond vertrok ik met de bus uit Amsterdam naar Parijs en met de metro naar het vliegveld Paris Orly, waar ik de drie andere Nederlandse assistenten ontmoette. Samen vlogen we naar Cayenne, de hoofdstad van Guyane. In Cayenne verbleven we twee nachten met alle assistenten (Amerikanen, Spanjaarden, Brazilianen en nog veel meer nationaliteiten) in een groot huis. Donderdag en vrijdag waren de journées de formation, een soort trainings- en informatiedagen voor alle assistenten. Tussendoor hebben Annette, Evi, Solène en ik -de vier Nederlandse assistenten- onze kans gegrepen om naar het strand te gaan. Het was een prachtig strand, maar afkoelen zat er niet in: De zee is minstens zo heet als de lucht buiten. En die is heet, volgens mijn mobiel is het nu 37 graden. Het was als zwemmen in een grote pan met vissoep, een erg leuke ervaring. In de avond hadden we feest en kwamen er dansers in traditionele kleding optreden.
Vrijdag na de laatste journée de formation ben ik met Annette en haar contactpersoon meegereden naar Saint Laurent du Maroni. Daar ontmoette ik Sanne, de Nederlandse docent Engels in Apatou. Na een uurtje rijden kwamen we aan in Apatou. Het is een klein, vrij primitief dorp dat wordt omringd door het oerwoud en ligt aan de Maroni rivier. Het is echt even wennen, maar ik denk dat ik hier mijn plekje wel ga vinden. Ik heb al een paar leraren ontmoet, iedereen is heel aardig. De voertaal met zowel de leraren als de assistenten is Frans, dus ik hoop veel te leren hier. Gister ben ik meegelift met drie leraren uit Apatou naar Saint Laurent, waar ik de andere assistenten weer opgezocht heb. We hadden een gezellige dag, hebben vreemde vruchten op de markt gekocht en een Franse simkaart aangeschaft. Op de terugweg naar Apatou zijn we gestopt bij drie verschillende plekjes aan de rivier om te pootjebaden.
Vanochtend (maandag) ben ik voor het eerst naar school geweest. Ik heb samen met de leraar Nederlands mijn rooster gemaakt. Mijn rooster ziet er fijn uit, ik werk 12 uur in de week en ben vrij op vrijdag. Dus een leuk reisje in het weekend zit er misschien wel eens in . Tot zover mijn reis. Ik weet niet waar en wanneer ik wifi heb om dit bericht kan versturen, maar dat komt vast goed. Want alles komt goed.
Heel erg bedankt voor het lezen van mijn verhaal, à la prochaine! Veel liefs, Hanneke
-
03 Oktober 2016 - 19:42
Meine:
Han,
Dit ga ik eens lekker op mijn gemak lezen. Nu al een blogspot, direct naar de favorieten. Ik zie dat er al 39 reacties zijn. De eerste de beste lukt dus niet meer. Kom maar door met alle nieuws, zou ik zeggen.
Meine
-
03 Oktober 2016 - 20:14
Hanneke Luimstra:
39 reacties? Volgens mij ben je de eerste ;-) -
03 Oktober 2016 - 20:57
Grandmaster J, Struizen:
Whoow! Mooi verhaal, Hanneke! Je mist niks qua weer, want het is hier officieel herfst nu. Enjoy het daar, kijk uit naar je volgende post! -
03 Oktober 2016 - 20:59
Anita:
lieve Han, voor mij dan de eervolle tweede plaats. Mooi verhaal! Dat van die traditionele dans had ik nog niet gehoord. Zwemmen in dat heerlijk warme water klinkt aantrekkelijk, maar echt verkoeling brengt het natuurlijk niet. Heel veel plezier morgen in St. Laurent en overmorgen met lesgeven. Wat een avontuur! Wij als trouwe fans kunnen niet wachten tot het volgende blogbericht verschijnt:) -
04 Oktober 2016 - 09:52
Laura:
Hey lieve Hanneke,
Super leuk om dit te lezen!
Klinkt allemaal als een Groot avontuur!
Ik hoop dat het een super jaar voor je wordt! Geniet ervan lief!
Liefs, Laura -
18 Januari 2018 - 09:31
Alexandra:
Hoi Hanneke,
Ik ben in mijn zoektocht naar informatie over Frans Guyana tbv emigratie bij jouw verhaal terecht gekomen.
Leuk om te lezen hoe je het daar hebt gehad.
Ik vroeg me af of ik misschien nog wat meer aan je mag vragen over het land, de scholen en het leven daar?
Wij willen emigreren met twee jongere kinderen en gaan zelf eind april als het goed is om te oriënteren.
Mocht je het goed vinden dat ik nog wat meer vragen heb, dan kun je me mailen.
Mijn email is: alexandra.rensen@hotmail.com
Groetjes Alexandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
